An ve Ölüm

Dinler neden ölüm fikrinden besleniyor ? Sadece herhangi bir andan sonra sonsuz ihtimalle gerçekleşecek anlardan birisini yaşayacaksın ve içinde bulunduğun an sonsuz ihtimalden sadece birisi olarak kalacak. Ölüm bilinmeseydi eğer dinden söz edebilir miydik ?

Düşünmek, Keşfetmek ve Sorgulamak

Düşünmek, keşfetmek ve sorgulamak üçünden biri eksik olunca tüm sistemler kısırdır.

Sevmek

insan bir şey bilinmezliği ve korkularını nasıl olursa olsun ne kadar azaltıyorsa o ölçüde seviyor o şeyi. evi, arabayı, öfkeyi, seksi, ölmeyi, savaşı, öldürmeyi, ortamlarda sevilen olmayı, intertneti, çocuğu, anneyi, sevgiliyi, dostu, kelebeği, rüyayı, heyecanlanmayı, sevmeyi, güvenmeyi akla gelebilecek her şeyi. var olan tüm değerlerden sıyrılıp bakılınca çok normal ve doğal.

Deli

Kendi kendine konuşan adama deli diyorlar ama o adam sadece o kadar yalnız ki o kadar çok konuşcak şeyi ama kimsesi yok ki o yüzden duvarla kalemle kedi köpekle kendiyle konuşuyo o adam. Eee yani ? Hiç kimse olayları o adam bağlamında düşünmediği için o adamın üzerinde ortak bir deli yargısı oluşuyor. Belki de senin o adamın deli olduğunu düşünmen kadar delice bi düşünce yoktur. Hepimiz sonsuz ihtimalden sadece biriyiz ve sadece bir hayatımız var. Bunun değerli hale gelmesi için öz olan asıl olan kaygıların, çabaların, tutkuların, çekilen acıların, mutlulukların en temelinde ise yaşamın en azından bu kadar içi boş, basit ve kısır değerler üzerinden sürdürülmemesi gerekiyor. Varoluşunu sorgulamalı belki de insan. Çoğumuz neden yaşadığımızı bilmeden yaşamıyor bilmediğini de bilmeden yaşıyoruz. Mutlak iyi varsa onun için yaşayalım.

İnanç

Kafam iyiyken bu kadar umutlu oluyorum ve çok güzel düşünüyorum gerçekten çok iyi kuruyorum kafamda olayları

daha iyi konuşup daha özgüvenli hissedioyurm

çok kokuyorum kafam ayıkken

kendimi bildim bileli

alkolü o yüzden çok seviyorum uyuşturucuyu daha çok seviyorum

her şey korkutuyo hayatta beni

iyi şeyler bile

sürekli düşünüp planlayıp karar verip her şey mükemmel olsun diye uğraşıyorum hep

çünkü zarar görmekten korkuyorum

insanlarla arama o kadar çok o kadar çok duvar örüyorum ki

annem kardeşim babam o şu bu arkadaşım sevgilim

beni kimse bulamıyo

çünkü galiba onlar bana zarar verecek

kimseye güvenmedim hayatta

kendimden başka

bi ara bi tek allaha güvendiğimi sanıyodum

ama kendime güvenim de öyle hızlı azalıyor ki

en başından beri azaldı

kabullenme aşamasındayım

yani aşama değil bu

23 yıldır kabulleniyodum belki de bu bi süreç

kabullendikten sonra hayatı, kendimi bulup ona güvenmem lazım

ben hiç kimseyi kırmak istemedim hiçbir şeyi kıramadım bi hayvanı bi canlıyı bi insanı
yani yaptım evet ama ben yapmadı onu o ben korkusundan etrafa saldıran bendi

belki de beni incitmesinler diye kimseyi incitmedim ama benimkinde bir kötü niyet yok

benim gibi incinen insanları hep hissettim

bilmiyorum nasıl

bir şeyler var yani

onları daha çok sevdim hep içimde

biliyordum çünkü içini

ama onlara bile güvenim kalmamıştı artık çünkü güvenmek ne bilmiyordum

şimdi anladım ki onlarla olur olursa

yoksa yine bu haya

ben seçmedim ama bu hayat

keşke amip mantar kelebek kuş balık uzaylı olsaydık ama hayt bu

artık birilerini sevmeyi öğrenmek istiyorum

o ördüğüm duvarları yıkmak istiyorum

yavaş yavaş olucak ama olacak

inanıyorum güzel insanlar var

Midnight Atrophy

Sanmak

Şimdi bazı insanlar kendilerini tanımlıyorlar ya özgüvenli bir insanım, lider vasıflıyım, saygılıyım, problem çözme yeteneğim yüksek, duygusal zekam çok yüksek diye ulan kimin lideri, ne lideri ? kime saygı, neden saygı? ne problemi ? hangi duygular, kime göre zeka ? nasıl insanlar bu kadar kendinden emin kendileri hakkında çıkarımlar yapıp bunu satıyorlar ? Bir kere en başında bu enlerin, liderliğin, saygının, yükseğin, zekanın kriterleri ne ve sen bunlar hakkında nasıl kendi bilincinle yargıya varabilirsin ? Değerli hissetmek iyi hissetmek güzel hissetmek için değil her şeyi iyiyi kötüyü çirkini hissetmek için değerler oluşturmuşuz kendimize.